Overal in Nieuwegein kom je iets tegen, mensen, dieren, gebouwen, auto’s, fietsen etc. maar ook kunstwerken, Openbare Kunstwerken. Wekelijks zullen wij deze hier behandelen. Wie is de maker, waarom daar op die plek en wat stelt het nu voor.
Onze redactie trekt er op uit, met de camera, met een blik op het kunstwerk om u te laten genieten van kunst, thuis, van achter uw computer en ……… mocht u het zelf willen zien dan kunt u er ook heen met de kennis die u hier leest op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze week ‘Fido’ op het binnenplein van de ‘Toonladder’ en ‘Vroonestein’ aan de Lohengrinhof in de wijk Zuilenstein.
De maker van ‘Fido’ is beeldend kunstenaar Peter van der Heijden (1950), hij is geboren in Den Bosch en woont en werkt momenteel in Amsterdam, heeft ook een website. Zijn atelier bevindt zich aan de Tweede Leeghwaterstraat 7A eveneens in Amsterdam.
Overzicht atrium met ‘Fido’
Het kunstwerk is gemaakt in 2004 en is van Vubonite, een ceramisch materiaal, en staat op het binnenplein van Basisschool De Toonladder. De opdrachtgever was de gemeente Nieuwegein.
Peter van der Heijden is beeldend kunstenaar. Hij maakt collages, mixed media, installaties, kunstwerken voor de publieke ruimte en staat bekend om zijn experimentele en multidisciplinaire benadering. De prenten en mixed media, zoals veel van zijn autonome werk, zijn gebaseerd op zijn hardnekkige fascinatie voor natuurlijke en evolutionaire processen, geologie en geschiedenis.
Over het kunstwerk
Het binnenplein tussen de basisscholen de ‘Toonladder’ en ‘Vroonestein’ wordt nauwelijks gebruikt en is vooral bedoeld als lichtpatio. Rondom het plein liggen speellokalen, gangen en gezamenlijke ruimtes. De wens van de school was bescheiden: een groene invulling die weinig onderhoud vergt. Sinds 1 september 2004 scharrelt een groep van 13 straathonden rond tussen een aantal perenbomen. De honden zijn gemaakt van Vubonite, een ceramisch materiaal, maar hebben desondanks iets zachtaardigs. Met vriendelijke flappende oren, ronde snuit en glanzende kraalogen lijken ze meer op pluchen knuffels dan op echte honden. De honden lopen wat rond tussen de bomen, spelen met elkaar of gluren door het raam en gedragen zich net als de kinderen tijdens het speelkwartier. De grootste van het stel doet op wisselende tijden een flinke plas.
Er lijken echte honden rond te lopen op de binnenplaats van de school maar schijn bedriegt. Ze zijn van keramiek en maken de binnenplaats levendig. Vanuit de gangen kijk je er op uit. De kunstenaar wil dat mensen ook kunnen glimlachen om zijn kunst. Eén van zijn honden kan een plas doen, door een ingebouwd pompje in zijn lijf.
